can any one tell me

the diference between the devdravya and prashadi

also can provide me the address of the 84 baithakji's or suggest me the link..

Radharajesh

   The word Prasad means Krupa. Krupa cannot be purchased by paying some amount of money.

“Vallabhmat mein Yaha Siddhantaha Galat hai Aur Devasthan ke Chadhave ka Prasad bhi khaya nahi ja sakta hai,Kyon ki vahan Devlakatva hi pradhan hai.Aaj yugon ko dekhte hue jahan Nyas karna avashyak hai vahan uparyukt siddhanton ko dhyan mein rakh kar hi nyas karna avashyak hai jisase devlak vriti se bacha ja sake.Yadi aisi Vyavastha nahi ki jati toh Devravya hota hai,Jiska sevan Karne se Aacharyacharan spashta kahate hai ki Narak paat hoga.

{Nitya Lilastha Goswami Shri Ranchodacharyaji ‘Prathamesh’:Hamari Dharmik Stithi ka Vartaman Swaroop evam Bhavishya ki Vyavastha hetu Prativedan (Dt 25/02/1981)}

Gharuvarta of Shri Aacharyaji no 3 "when there was nothing left in Shri Mahaprabuji’s store room one golden cup was pawned against regular offering materials. The cup belonged to Shri Thakorji’s temple treasure. The deity was offered usual breakfast/lunch by Shri Acharyaji. Thereafter due course of time gap, the prasad was taken out and Shri Thakorji was kept at rest. The prasad was given to cows and some was offered to Shri Yamunaji river water. Shri Mahaprabuji with family members and service offering vaishnavas went on fasting. On asking the secret of such act, by vaishnavas, Shri Mahaprabuji told that the prasad was from Shri Thakorji’s wealth. So he can be offered where as we do not have right to use his wealth for our purpose,(not even if we are starving). Who ever uses devdravya will be a totally degraded soul and can never be called my follower."

Now suppose This such type of questions may arise, like.

   Q.1.  What we offer as sanmukh bhet ( i.e we put before the deity) is Dev[/b] Dravya[/b] which is not be used for Samagri. So in Nathdwara they donot use this money for samagri They only use money given for samagri ( for which receipt are given).

---------->  Ek baat ko Khayal rakhiyo Ke Pushtimarg ke Andar, Jo Kachu Bhi Shri Prabhu ShriMahaprabhuji Ki Kaani Se aarog rahe hai, so to vohi jeev ko aaroge hai jo NMivedit Hai. Na Kisi aur ko. So the point kept that Shrithakurji acepts the offerings by any caste, regardless he/she is pushtimargiya or not, ShriPrabhu does not accept the offerings of any kind. For that refer the Vaarta Prasangs.

waise toh apne thakurji ko arogai hui vastu bhi devdravya hi hojati hai to fir toh hame woh bhi nahi leni chahiye
jabki mahaprabhuji ki aagya hai ki hame samarpit hi lena chahiye

Q.2.  I Dont believe this. I think, there is no harm in taking prasadi of Shriji. Shriji ka prasad padhare to voh mere liyen dhanya bhaagya hai. Shriji ki sakhari ka mahamatya to sabhi jante hain. I dont need to specify that. Well i think shreeji ka aur saato nidhi ka prasad na leke unka anadar karna shayad sabse bada apradh hai. (What will you say?)

-------->  Prasad ka matlab hai Krupa, Pyare Shreejibawa krupa karke jo samagri aaroge wohi hum ko prasad ke swarup main prapt hai. Agar hum apne thakorji ko bhog dharte hain to woh samarpit hone ke baad hum prasad grahan karte hain.

   Par shreenathji main hum to samagri nahi dharte nahi banate so dravya[/b] dekar samagri ki nyochavar banti hai so shreenathji ko samarpit hone ke baad hi prasad ke swarup main milti hai.

   Prasad ka mol to nahi hai par samagri ka to hai so woh aap de rahe. Yahi mera mat hai aur agar yeh theek nahi to mujhe margdarshan karaiye.

   Q.3.  When we have manorath at the haveli we pay for the samgri so then can we have the prasad and also when there is maha prasad should we have it or not ... i am confused with these questions as different people give different answers to it ...

------- >  it becomes clear that prasads got from haveli's r been purely sold. Now just understand that if the things when taken in returns of money, will it remain prasad? Prasad is Krupa, which cannot be sold or purchased, it is the Blessings of ShriPrabhu, which we get Akaran--Without any expectation.

 

     The word devdravya is made up of two words viz. dev and dravya[/b].'Dev[/b]' means God and 'dravya[/b]' means money.The collected meaning of the word is God's money.Money which is owned by Thakurji is devdravya.In pushtimarga vaishnavs are directed to stay clear of devdravya. Once Shrinathji demanded a cow from ShriVallabhacharyaji. ShriVallabh then did not have the money to buy a cow. So He sold off a golden utensil of Shrinathji and bought a cow. But He did not use a single pie from the money obtained from selling the utensil because ti was devdravya.Similarly if you are going to Nathdwara and some vaishnav gives you Rs.101 to do bhet to Shrinathji.Then that Rs.101 becomes devdravya because that vaishnav has donated it (even mentally)to Shrinathji.And if you use that (or part of)Rs.101 personally then you do something wrong.Whenever we go some vaishnav's home in Padhramni the vaishnav gives us some money saying it is 'Thakurji's bhet'.Then we keep that money aside and donot mix it with our bhet because thakurji's bhet is devdravya.If we use that money in paying our phone bills then we will be doing something wrong.So we take extra care and see that the two bhets donot get mixed. Hope you are understandind something.I will answer the second part of the question in a day or a two.[/b]

 Q.5.   ShriMahaprabhuji at many places had given agyna of taking samarpit, Means do samarpan in front of own shriprabhu. But at Nathdwara or other pushtimargiya haveli's our samarpan will not take place. ShriMahaprabhuji gives aagyna that Bij dradhyasya prakarastu Gruhe sthitva swadharmata also Sarva vastu samarpan...

ShriSubodhiniji :: -- (3 / 1 / 2 )

"Gruhesthite Utkarstam Na Bhagwadiyatvamatren Kintu BhagwataSaha Sthitya Bhagwatkaryatham va : Anyatha na Sthavyam Iti Stithi "

   GRUH Shabd ko VEDA VAKYA se dekhein...to VEDA mein GRUH Shabd ka matlab bataaya..."GRAHINI GRUHAMUCHYATE"...so GRUH means WIFE,CHILDREN & your Loved one's of the House.

   Sorry, posting some quotes in Hindi. SOrry for inconvenience.

    पारिश्रमिक के रूप में वित्त दे के कोई दुसरे के द्वारा सेवा कराई जावे तो चित्त में अंहकार तो बढे परन्तु वो भगवान् में कभी चोट नहीं सके. भगवतसेवार्थ कोई दुसरेसूं पारिश्रमिक धन लिए जावे पे तो, जैसे पंडा-पुरोहितनकुं यज्ञयागादि को फल नहीं मिले परन्तु यजमान कु ही मिले, वैसे ही सेवाकर्ता की सेवा निष्फल बन जाए है. यजमान. जेसे, दक्षिणा दे के पुरोहितन के द्वारा यज्ञयाग कर लेवे, वेसे ही भगवत सेवा (आजकल जैसे पुष्टिमार्गीय हवेलीन में वैष्णवगण गुसाई-मुखिया-भीतरिया-समाधानी की बटालियन सूं करवा लेवे है व तरह :अनुवादक) कर लेवे में क्या बुराई? वहाँ कर्ममार्ग में वो विहित होवेसे पुरोहितनसूं कर्म सम्पन्न कर लेनो आपत्तिजनक नहीं हें. भक्तिमार्ग में, परन्तु, या तरह सूं भगवतसेवा करा लेवेको कहीं विधान उपलब्ध न होवे सूं, कोई दुसरे कुं धन देके सेवा करानो उचित नहीं हे. भक्तिमार्ग में तो भगवद उक्त प्रकार (निज घर में निज परिजनन के सहयोग द्वारा निजी तन-मन-धन सूं ही ) भाग्वात्सेवा करनी चहिये.

[सुरतस्थ ३/२ गृहाधिपति श्रीपुरुषोत्तमजी : सिद्धान्त्मुक्तावली विवृत्ति प्रकाश २]

"अत्र गृहस्थानविधानेन, स्वग्रुहधिष्ठित-स्वरूप-भजन-परित्यागेन अन्यत्र ततकरणे भक्ति: न भवति, इति सूचितं भवति" अर्थात यहाँ सेवोपयोगी स्थान के रूप में निज घर को विधान उपलब्ध होवे सूं , अपने घर में बिराजते श्रीठाकुरजी सेवा छोड़ के कोई दूसरी जगह (अर्थात हवेली में , जेसे आजकल ,भेंट-सामग्री चढा के नित्य या मनोरथ की झांकी कर लेनो वैष्णवन ने पुष्टिमार्ग में परम धर्मं मान लियो है वैसे) भाग्वात्सेवा करवे वालेन कु कभी भक्ति सिद्ध नहीं हो सके है.

[श्री वल्लभआत्मज - श्रीबालकृष्णजी : भक्तिवर्धिनी व्याख्या २]

....या ही तरह अपने यहां जो सन्मुख भेंट धरी जाय हे वी भी देव द्रव्य होवे हे. ओर वा सामग्री कुं काम में नहीं लियो जाए. श्रीगोकुलनाथजी और श्रीचंद्रमाजी के घर में आज भी ये नियम पाल्यो जाय हे. वहां जो सन्मुख भेंट आवे हे, वाकुं कीर्तानिया-महावनिया ले जावे हे. वो वल्लभकुल को श्रीयमुनाजी को पंडा हे. दूसरो कोई वाको अनुकरण करे तो वो अनुचित है... हम श्रीनाथजी के सामने जो सन्मुख भेंट धरे हें, वो श्रीमहाप्रभुजी की पादुकाजी कुं धरे हें, फिर भी वो आभूषण में वापरी जावे हें, सामग्री में नहीं. सन्मुख भेंट धरवे में बहुत अनाचार होवे हे. या तरह सूं आयो द्रव्य 'देवद्रव्य' बने हे...वाकु लेवे वाले की बुद्धि बिगड़े बिना नहीं रहे.

[नि.ली.गो.श्री रणछोड़लालजी महाराज, राजनगर: वचनामृत. ४८४-८७]

.......આપણે ત્યાં સન્મુખભેટ થાય છે તે પણ દેવદ્રવ્ય જ છે, અને તે સામગ્રીનાં કામમાં આવતી નથી. શ્રી ગોકુલનાથજી અને શ્રી ચન્દ્રમાજીના ઘરમાં હજી આ નિયમનું પાલન થાય છે. ત્યાં જે સન્મુખ ભેટ થાય છે તે મહlવનના કીર્તનિયા લઈ જાય છે, જે વલ્લભકુલનો, યમુનાજી નો ગોર હોય છે. હવે બીજા તેનું અનુકરણ
કરે તે તો ખોટુ જ છે.......અમે શ્રીનાથજી આગળ જે સન્મુખ ભેટ ધરીયે છીએ તે શ્રીમહાપ્રભુજીના પાદુકાજીને ધરીયે છીએ છતાં પણ તે શ્રી...ના અલંકારાદિકમાં વપરાય છે,,,સામગ્રીમાં નહિ.
સન્મુખભેટ ધરવામાં ઘણો અનાચાર થાય છે...........શ્રીઠાકોરજી-નિમિત્તે કાંઈ મંગાય નહીં કે કાંઈ અપાય નહીં એ રીતે આપેલ દ્રવ્ય દેવદ્રવ્ય જ બને છે.....અને તે લેનારની બુધ્ધિ બગડયા વગર ન રહે...........................

( નિ.લી. શ્રીરણછોડલાલજી, રાજનગરવાળાના વચનામૃત--૪૮૪-૮૭ )

वल्लभमत में सिद्धांततः गलत है और इसे देवस्थानन के लिए चढावा को प्रसाद भी खायो नहीं जा सके हें, क्योंकि वहां देवलकत्व ही प्रधान हें. आज के युग कुं देखते भये जहां न्यास करनो आवश्यक हें वहाँ उपर्युक्त सिद्धान्तन कु ध्यान में रख के न्यास करनो आवश्यक हें, जासूं देवलक वृत्ति सूँ बच्यो जा सके. यदि एसी व्यवस्था नहीं की गई तो देव्द्रव्य होवेगो, जाके सेवन करवे सूँ आचार्य स्पष्ट कहें हें की नर्कपात होयगो.

[नि.ली.गोस्वामी श्री रणछोड आचार्यजी प्रथमेश : "हमारी धार्मिक स्थिति का वर्त्तमान स्वरूप एवं भविष्य की व्यवस्था हेतु प्रतिवेदन" ( दिनांक: २५/२/८१) पृष्ठ १२]

વલ્લભમતમેં યહ સિદ્ધાંતતઃ ગલત હૈ ઓર ઐસે દેવસ્થનોકે ચઢાવે કl પ્રસાદ ભી ખાયા નહીં જા સકતા હૈ, ક્યોંકી વહાં દેવલકત્વ હી પ્રધાન હૈ. આજ કે યુગકો દેખતે હુએ જહાં ન્યાસ કરના આવશ્યક હૈ વહાં ઉપર્યુક્ત સિદ્ધાંતોકો ધ્યાનમેં રખ કર હી ન્યાસ કરના આવશ્યક હૈ, જિસસે દેવલકવૃત્તિસે બચા જા સકે. યદિ ઐસી વ્યવસ્થા નહીં કી જાતી તો દેવદ્રવ્ય હોતા હૈ, જિસકા સેવન કરનેસે શ્રીઆચાર્યચરણ સ્પષ્ટ કહતે હૈં કિ નર્કપાત હોગા....

( નિ.લી.ગો.શ્રીરણછોડાચાર્યજી--પ્રથમેશ . )

प्रशन: 'देवद्रव्य' काय कुं कहें हें? 'देवद्रव्य' को मतलब, देव को द्रव्य. एसो द्रव्य या पदार्थ जो देव कुं ही उद्देश्य बना के अर्पण कियो गयो होय वाकू 'देवद्रव्य' कहें हें. याही प्रकार गुरुकुं कु उद्देश्य बनाके अर्पण कियो गयो कु 'गुरु द्रव्य' कह्यो जाय हें. प्रभु की प्रसादी वस्तुकुं 'महाप्रसाद' कहे हें.... या प्रकार के मंदिरन में आते द्रव्य तो स्पष्ट शब्दन ने 'देवद्रव्य' कह्यो जा सके हें; और वा द्रव्य सूँ सिद्ध होती सामग्री में भाग्वात्प्रसादी होवे के बाद महाप्रसाद पानो तो आवे हें परन्तु वाके साथ वामे देवद्रव्यपनो भी रहे ही हें. याही कारण वैष्णवन कु इसे महाप्रसाद कु देव द्रव्य समझके ही व्यवहार करनो चाहिए. इसे महाप्रसाद कु लेने में देव द्रव्य को बाद तो रहे ही हें.

मंदिर के स्थल के फेर बदल के बारे में श्री गो.पू.१०८ श्री बालकृष्णलालजी कह्यो की पुष्टिमार्ग में सार्वजनिक मंदिर की परम्परा नहीं हें. यामे व्यक्तिगत स्वरूप, की ही बात हें: और याही कारण सु पुष्टिमार्ग में सेवाप्रकार देवालय के प्रकार जैसे नहीं हें.

[सेवा-देवद्रव्य-विमर्श' ग्रंथ के सहलेखक पू.पा.गो.श्रीबालकृष्णलालजी महोदय, सुरतस्थ ३/२ गृहाधीश: (२२/क) "वैष्णववाणी" अंक ३, वर्ष मार्च १९७३. (२२/ख) 'गुजरात समाचार' अंक २५-५-९३ में प्रकाशित]

દેવદ્રવ્ય કોને કહેવાય ? દેવદ્રવ્ય એટલે દેવનું દ્રવ્ય દેવને ઉદ્દેશીને અર્પણ કરાંતુ
દ્રવ્ય કે કોઈ પદાર્થ " દેવદ્રવ્ય" કહેવાય........
પ્રભુની પ્રસાદી વસ્તુને 'મહાપ્રસાદ કહેવાય....આ પ્રકારનાં મંદિરોમાં તો સન્મુખભેટ ધરાતું દ્રવ્ય તેમજ ટ્રસ્ટની ઓફિસમાં આવતું દ્રવ્ય તેને સ્પષ્ટ '' દેવદ્રવ્ય'' કહી શકાય અને તે દ્રવ્યથી સિદ્ધ થતી સામગ્રીમાં ભગવત્પ્રસાદી થયા પછી મહાપ્રસાદપણું તો આવે છે પરંતુ તેની સાથે તેમાં દેવદ્રવ્યપણું તો રહે જ છે.
તેથી વૈષ્ણવોએ એ મહlપ્રસાદને દેવદ્રવ્ય સમજીને જ વ્યવહાર કરવો જોઈએ.
તે મહાપ્રસાદ લેવામાં દેવદ્રવ્યનો બાધ તો રહેલો જ છે......

(સેવા-દેવદ્રવ્ય-વિર્મશ ગ્રંથના સહ લેખક--નિ.લી.ગો.શ્રી બાલકૃષ્ણલાલજી - સૂરત. )